Zoeken in deze blog

donderdag 9 december 2010

Adrian GHENIE maakt indruk in het SMAK

Op 24 september 2010 lieten we U in deze 'Waterschoenen' kennismaken met twee jonge Roemeense kunstenaars bij Galerie Jan Dhaese in Gent: Sebastian Moldovan (°1982) en Adi Matei (°1980).

Vandaag verschijnt de slechts enkele jaren oudere Adrian GHENIE (°1977) prominent in beeld in het SMAK. Met een schitterende collectie schilderijen en een stevige installatie maakt hij bovendien een grote indruk.

 Adrian Ghenie in zijn 'Dada Room'

Dat Roemeense kunstenaars hun heil in het westen zoeken heeft natuurlijk op de allereerste plaats te maken met het gebrek aan 'afzetmogelijkheden' in hun thuisland. Hoewel het artistieke klimaat goed is, bestaat er hoegenaamd geen markt van verzamelaars.
Adrian Ghenie woont en werkt, naast zijn thuisland, dan ook in Berlijn en heeft intussen al tentoongesteld in Antwerpen (Galerie Tim Van Laere), Zürich, Parijs, Los Angeles,...

De schilderijen die hij nu in drie zalen van het SMAK toont, geven een imposant beeld van zijn historisch en kunsthistorisch besef en zijn bijzonder sterk artistiek-technisch kunnen.
Voor het historische put hij voornamelijk uit het Nazi- en oorlogsverleden, maar ook uit het persoonlijke en familiale leven.

 Adrian Ghenie

Wat het kunsthistorische betreft refereert hij in hoofdzaak aan DADA. Zo zie je Marcel Duchamp in beeld verschijnen en trekt hij de lijn naar de Dada-groep in het Berlijn van 1920 met zijn centraal opgestelde installatie 'Dada Room' (2010). In de grote middenzaal op de eerste verdieping fungeert dit 'bouwwerk' als begin- en eindpunt van de tentoonstelling. Hier wordt de hele thematiek van Adrian Ghenie samengebald.

Deze installatie beleeft hier haar première en vormt enerzijds een copie van de originele 'Dada Room' in een Berlijnse huiskamer tijdens de 'First international Dada Fair' van 1920. Alleen vult de kunstenaar het hier in als een eigen, kamerbreed schilderij van beelden, foto's, schetsen,... verwijzend naar zijn eigen thematiek en manier van werken.

Dit is van een totaal andere orde dan 'Het toilet' (1992) van Ilya Kabakov (in de collectie van het SMAK) en doet je meer terugdenken aan het atelier van Francis Bacon, waar zich de sporen van zijn artistieke activiteit in de loop der jaren letterlijk ophoopten.

De 'Dada Room' zal voortaan ook deel uitmaken van de vaste collectie van het SMAK, met dank aan de Vrienden van het Museum.

 (c) Adrian Ghenie & SMAK ('The collector I, 2008 - collectie Andy Hall)

En dan zijn er de schilderijen van de laatste jaren, verdeeld over drie zalen, met een klein, apart werkje als uitsmijter.
Zijn stijl is sterk, apart en meestal ingehouden kleurrijk. Figuren krijgen bij hem, zoals bij Francis Bacon, meestal een gedeformeerd gezicht.
Zijn settings en historische thema's brengen soms Anselm Kiefer in gedachten, al bepalen bij Ghenie de figuren mee de geladenheid van de decors.
Hij schildert blijkbaar spontaan binnen een vooraf strak bepaald schema.

 (c) Adrian Ghenie & SMAK ('Duchamp's Funeral', 2009 - Collectie Winterthur, Zwitserland)

In 'The collector I' toont hij Göring temidden van een serie onherkenbare schilderijen, misschien een verwijzing naar de jacht op 'Entartete Kunst' die de Nazi's organiseerden of naar alle kunstschatten die door hen 'verzameld' (gestolen) werden.

Adrian Ghenie verklaart Dada dood, portretteert Marcel Duchamp, om hem even later in een open kist (als de overleden koning van 'Dada') ten tonele te voeren in 'Duchamp's Funeral' (2009).

 (c) Adrian Ghenie & SMAK ('The nightmare', 2007 - Collectie Blake Byrne, L.A.)

In 'The nightmare' (2007) ligt Adrian Ghenie te slapen en krijgt in een droom (nachtmerrie) het bezoek van Adolf Hitler. De dreiging sijpelt uit alle poriën van het doek.

In 'That moment' (2007) heeft hij in de eerste zaal al de zelfmoord van Hitler en Eva Braun op zijn geheel eigen wijze gevisualiseerd.
In een aantal zelfportretten probeert hij af te rekenen met een persoonlijk verleden en de obsessis die hem achtervolgen. In 'The devil' (2010) zie je hem in zijn Dada Room zitten, ziek, overgevend (niet bepaald een aangenaam, maar wel een bijzonder sterk beeld).

In zijn recente werken gebruikt Ghenie een mix van olieverf, acryl en collage. 'Stigmata 2' is hier een schitterend voorbeeld van.


(c) Adrian Ghenie & SMAK ('Untitled', 2010 - Courtesy Tim Van Laere Gallery, Antwerpen)

Ontdek zijn fascinatie voor de Koude Oorlog en de atoombom in 'Untitled' (2010), een schilderij dat mij onvermijdelijk herinnert aan werken van Constant Nieuwenhuys waarin hij de oorlogsgruwelen aan de kaak stelde en waarmee we thematisch en vormelijk misschien wel de lijn naar Goya mogen doortrekken.

Los van zijn fascinatie voor Dada en ondanks zijn jonge leeftijd (33) is Adrian Ghenie een 'klassieke' kunstenaar met een stevige bagage. Hij komt hier niet zomaar uit het niets het SMAK binnengevallen.

De tentoonstelling loopt tot 27 maart 2011
in het SMAK
Citadelpark
9000 Gent

dinsdag t.e.m. zondag: 10 - 18 uur

Geen opmerkingen: