Zoeken in deze blog

zaterdag 30 mei 2015

TIPS van WATERSCHOENEN in TELEGRAMSTIJL




+++ BELANGRIJK BERICHT VOOR DE VRIENDEN VAN WATERSCHOENEN +++


+++ BRUSSEL - Super Dakota - Sebastien Bonin & Brice Guilbert - www.superdakota.com +++ ANTWERPEN omgeving - ART-FORT / FORT-ART - Michèle Matyn, Paul Gees, Luk Van Soom, Koen Broucke - www.orfeo.be - www.facebook.com/FortArtArtFort +++ ROOSENDAAL (NL) - Albuslux Gallery - Johan Clarysse - www.johan-clarysse.be +++ GENT - Private Room - Joachim Devillé - www.private-room.be +++ DÜSSELDORF (D), BERLIN (D), BRUSSEL - Meggy Rustamova - www.meggyrustamova.com +++ ANTWERPEN - NK gallery - Nick Ervinck, Hans Vandekerckhove e.a. - www.nkgallery.be +++ STEKENE - Verbeke Foundation - Zomerexpositie - www.verbekefoundation.com +++ KEULEN (D) - Hedwig Brouckaert e.a. in 'Walking the Line VI' - www.kudlek.com +++ AALST - Galerie c. de vos - Ria Bosman - www.galcdevos.com +++ DEURLE - MDD - On Kawara - nog tot 14 juni 2015 - www.museumdd.be +++ GENT - Groepstentoonstelling van Academie voor Beeldende Kunsten Gent  met o.a. Isa D'Hondt, Ibrich Gees,... - tot 7 juni 2015 - www.cjk.gent +++

+++ BEZOEK DRINGEND GEWENST +++


dinsdag 26 mei 2015

TIPS van WATERSCHOENEN voor MEI - JUNI 2015


Michel VAEREWIJCK

'What I can't show'

tot 16 juli 2015
in C41 - Antwerpen

INFO
www.c41.be
www.michelvaerewijck.com

Michel Vaerewyck @ C41

*

Paul GEES & Wim DE PAUW

tot 20 juni 2015
in Galerie Van Den Berge - Goes (NL)

INFO

Paul Gees, Achter-grond, 2014, hpl-plaat,
hout en steen, 56 x 39 x 7,5 cm

Wim De Pauw, Trou de cul de sac, 2015,
lakverf, hout en plastic op canvas, 120 x 80 cm


*

Xavier TRICOT

tot 31 mei 2015
in Kunstenhuis - Harelbeke

INFO


Xavier Tricot

*

Vrienden van het S.M.A.K. stellen binnenkort voor:

Een editie van Lara GASPAROTTO

INFO


Lara Gasparotto, 'Margaux, L.A.', photoprint, 20 ex., 38 x 33 cm

*

'A FRACTION TOO MUCH FRICTION'

Virginie BAILLY - Ermias KIFLEYESUS - Sofie HAESAERTS

tot 7 juni
in Galerie D'Apostrof - Meigem

INFO
www.dapostrof.be


Sofie Haesaerts, Ermias Kifleyesus & Virginie Bailly


*

articulations 1.1 / R.I.A. 1
R.I.A. 1 / articulations 1.1

journal / Revue

Thierry Mortier / Ben Benaouisse

Na het nulnummer midden december 2014 verschijnt nu het nummer 1 (100 pagina's) in een oplage van 100 (Prijs 10 Euro).
Met bijdragen van Halveig Agustsdottir, Ben Benaouisse en Kristof Lemmens.

INFO
bbenaouisse@gemail.com
tm@semiotic.tv



Thierry Mortier & Ben Benaouisse: R.I.A.


*

PASS kunstroute

tot 5 juli 2015
in
Mullem, Huise, Wannegem en Lede

INFO


Johan De Wit
(Foto: Jozef De Coninck)
*

Max RAZDOW

tot 21 juni 2015

bij
Galerie Jan Dhaese

INFO
www.jandhaese.be


Max Razdow


*

TEMPLE OF MAYBE

tot 18 juni 2015

inhet PAVILJOEN - Gent

INFO


The Temple of Maybe @ KIOSK

*

Lisette DE GREEUW & Annelies VERMEIR

in CAMPO SANTO - Sint-Amandsberg


*

BRANTT

in Ruimte BLANCO
Paddenhoek 12
GENT

EXPO 'Shapes'
op zondag 31 mei 2015 van 14 tot 18 uur
 

'Brantt woont en werkt in Gent. De kunstenaar pint zich nooit vast aan één bepaalde discipline of stijl en is zowel actief in de discipline van de schilderkunst als die van de beeldhouwkunst.

'Shapes' is een tentoonstelling waarbij de focus vooral ligt op zijn recente schilderijen: kleurrijke werken met een sterke affiniteit voor architectuur, waarbij de vorm van de drager zorgt voor een extra dimensie. Het klassieke visuele patroon van het algemene beeld wordt doorbroken door middel van diverse vormelijke ingrepen.

In zijn ruimtelijk werk koestert Brantt via een strakke vormentaal de creativiteit van het proces, dat zich berust op constructieve, visuele beslissingen. Cleane witgelakte sculpturen vergezeld met intense kleurvlakken strijken neer op de vloer en wanden. Het resultaat houdt het midden tussen een strakke regie en vrij spel: een weloverwogen inkrimping van de ruimte en het weer uitwaaieren ervan.'

http://www.brantt.be



Art Spotter voor WATERSCHOENEN

vrijdag 22 mei 2015

Biënnale van Venetië 2015



Van 9 mei tot 22 november 2015 is Venetië weer het ongeëvenaarde decor voor de 56e Biennale (Esposizione Internazionale d'Arte). Het thema luidt dit keer 'All the world's futures'
Zelf houden we onze waterschoenen nog even droog, maar uiteraard mag u vanaf juli ook van ons weer artikels over verschillende tentoonstellingen in het Arsenale en de Giardini of activiteiten op andere plaatsen in de stad verwachten. Want, zeg nu zelf, Venetië en Waterschoenen zijn een vanzelfsprekende combinatie.

(Onze verslagen van juli 2011 en augustus 2013 zijn uiteraard nog steeds te raadplegen. Zo hebt u de sfeer meteen weer te pakken.)





De landenpaviljoenen in de Giardini zijn een belangrijk onderdeel. België (overigens het allereerste paviljoen, gebouwd in 1907), Spanje, Nederland (een eerste paviljoen in 1912, maar door Gerrit Rietveld herbouwd in 1953), Frankrijk, Israel, Griekenland, Denemarken, Oostenrijk en talloze andere landen zijn er vertegenwoordigd. 

Adrian GHENIE zal met 'Darwin's Room' in het paviljoen van Roemenië aan bod komen.

Andere landen hebben zich dan weer een stek veroverd in het Arsenale of zijn elders in de stad vertegenwoordigd. Dit jaar zijn er 89 deelnemende landen en 44 nevententoonstellingen.
Zo verschijnt van Belgische zijde de Vanhaerents Art Collection met 'Heartbreak Hotel' in de Zuecca Project Space, Giudecca - Fondamenta delle Zitelle, 32. (Halte vaporetto Zitelle) (6 mei - 15 september 2015).

In de Giardini bevindt zich ook het gebouw 'La Biennale', waar de centrale tentoonstelling het thema van dit jaar extra in de verf zet. In die centrale tentoonstelling duiken ondermeer Chantal Akerman, Sammy Baloji, Ricardo Brey, Marcel Broodthaers en Carsten Höller op. Ook het Arsenale heeft in dit verband heel wat te bieden.


Bij het paviljoen van Egypte in de Giardini

Een rustpunt in de Giardini




De charme van de stad


Belgisch Paviljoen in de Giardini




Het Belgisch Paviljoen in de Giardini wordt dit jaar gereserveerd voor de Franstalige gemeenschap. Vincent MEESSEN (www.normal.be) (Waterschoenen 22 oktober 2013).

Maar naast het Belgisch paviljoen en de reeds genoemde Walter Vanhaerents duiken er nog andere Belgische initiatieven en medewerkers op.

Philippe Van Cauteren is de curator voor de deelname van Irak. Die tentoonstelling gaat door in Ca' Dandolo - Canal Grande San Polo 2879 (Halte vaporetto: San Tomà).

De VUB en het M HKA bundelen de krachten voor 'The Revenge of the Common Place' met o.a. Francis Alÿs en Rinus Van de Velde in Palazzo Nani Mocenigo, Dorsoduro 960 (Halte vaporetto: Zattere of Academia). (slechts tot 30 juni 2015)

De Axel & May Vervoordt Foundation laat in Palazzo Fortuny een hele reeks bekende namen uit de Belgische kunstwereld aan bod komen: Michaël Borremans, Jean-Marie Bytebier, Berlinde De Bruyckere, Raoul De Keyser, Jan Dries, Ann Veronica Janssens, Renato Nicolodi, Hans Op de Beeck, Koen Van den Broek, Koen Vanmechelen,...
Civici di Venzia Palazzo Fortuny, San Marco (Halte Vaporetto: Sant'Angelo of San Samuele)

Koen VANMECHELEN is omnipresent (in Venetië zelf en op Murano) en heeft als koning van de diversiteit alvast een dromedaris naar Venetië gebracht. Benieuwd wat dat allemaal betekent?

Come and see...


Het paviljoen voor de centrale tentoonstelling in de Giardini


Wandelend door de stad ontdek je onverwachte taferelen in het alledaagse Venetië


Art Spotter voor WATERSCHOENEN



maandag 18 mei 2015

Het zachte geweld van Eliza Pepermans



De lezers van 'De Morgen' kregen de voorbije maanden regelmatig de kleurrijke, levendige illustraties van Eliza PEPERMANS (°1988) voorgeschoteld in hun Boeken- of Cultuurbijlagen. Haar bijdragen zijn telkens weer een uitnodiging om je dag vrolijk te beginnen of verder te zetten. Je bent in elk gaval meteen wakker.

Ook andere kranten en tijdschriften in binnen- en buitenland, zoals De Standaard, NRC Handelsblad, Knack, Mr Wolf magazine,... hebben de wervelende kracht van deze jonge Gentse illustratrice ontdekt. 

Voor WATERSCHOENEN is haar werk alvast geen nieuw gegeven. In 2012 lieten we u met haar kennismaken naar aanleiding van KRASJ in Ninove (Bijdragen van 19 augustus en 12 september).
In februari 2013 haalde ze met haar solotentoonstelling 'Make Money, Not War' opnieuw de kolommen van WATERSCHOENEN.


Eliza Pepermans in De Morgen 22 april 2015 (Boeken + cult.)

Eliza Pepermans, detail tekening voor illustratie hierboven


Enkele weken geleden stonden we dan bij Eliza Pepermans op de stoep van haar Gentse appartement-atelier. Ze had ons vooraf gewaarschuwd dat we ons bij het woord 'atelier' niet al te veel moesten voorstellen. Uiteraard heeft een tekenaar of illustrator niet zoveel ruimte nodig als een schilder of een beeldhouwer. En wanneer je bedenkt dat René Magritte zowat zijn hele carrière in een hoekje van zijn keuken schilderde, is de waarde van een oeuvre zeker niet aan de grootte van het atelier af te meten.

Een tekentafel, een ladenkast voor de tekeningen, een computer, potloden en professionele stiften... veel meer heeft ze als illustrator niet nodig. Die computer komt er eigenlijk alleen maar aan te pas voor het inscannen en inkleuren van de compleet ambachtelijk gemaakte tekeningen.

Alles begint bij een opdracht, een onderwerp, een tekst. In de illustratie voor 'De Morgen' hierboven was dat een uitgebreide bespreking door Dirk Leyman van het boek 'Dagelijkse rituelen: hoe bekende kunstenaars, schrijvers, filmmakers en andere creatieven werken' (auteur Mason Currey). 

Eliza Pepermans krijgt dan op maandag de tekst toegestuurd. Een dag later wordt de afgewerkte illustratie bij de redactie verwacht, want daar moet een en ander nog in een 'wervende' vorm gegoten worden en van verleidende titels voorzien zodat de krantenlezer op woensdag met veel plezier zijn exemplaar kan openen. Dat wordt dus even flink doorwerken: doorlezen en absorberen van de tekst, het 'schetsmatig' omzetten in potlood en afwerken in inkt, het inscannen en inkleuren...

Centraal in de voorstelling van Eliza Pepermans duikt Georges Simenon op, de schrijver van 'Maigret', tevens bekend om zijn mateloze seksuele appetijt. Maar u herkent ongetwijfeld ook Francis Bacon.



Eén van de inspiratiebronnen: Raymond Pettitbon

Een iandere inspiratiebron: Philip Guston


Dat Eliza Pepermans een eigen tekenstijl heeft, is het minste wat je kan zeggen. Bovendien  is ze gezegend met een ongelooflijke zin voor humor. Dat alles uit zich in haar kleurrijke, grappige, gedurfde en doordachte 'multisituatie tekeningen' met een opmerkelijk oog voor detail.
Terwijl ze tot voor kort nog koos voor een vulling van het blad tot in de kleinste hoekjes, is ze in haar illustraties geëvolueerd naar een soort 'podiumsituaties'. Ze creëert nu voor haar personages een achtergrond, een scène , waardoor ze acteurs worden in een regie van de illustratrice.

In ons artikel over haar tentoonstelling 'Make Money, Not War' hadden we het nog over Shakespeare en Vondel met hun quotes 'All the world is a stage...' en 'De wereld is een schouwtoneel...' . 

De rijke bibliotheek die ze in dit huis deelt met haar vriend, bevat een aantal boeken over kunstenaars en illustratoren die haar duidelijk nauw aan het hart liggen. Ze wijst ons ondermeer op 'Spermanga', Raymond PettitbonNeo Rauch, Philip Guston en Werner Mannaers.

  Eliza Pepermans koos voor een grafische opleiding in Sin-Lukas (Brussel) : Grafisch Ontwerp, gevolgd door Illustratie en Comics.



Een ontwerptekening voor kleurillustratie in NRC Handelsblad


Naast het werk als freelance illustratrice voor diverse media blijft Eliza Pepermans ook verder inzetten op haar vrije werk en talrijke andere projecten.

Zopas nog dook ze samen met onder andere Steve Michiels en Peter Van Heirseele op in de Brugse gevangenis voor het project 'Design your wall'. Ze maakte er twee gigantische muurschilderingen. Voor de mannenafdeling werd dat een voetbalmatch tussen Club en Cercle Brugge (al 'zitten' er ook supporters van Anderlecht bij de doelgroep) en in de vrouwenafdeling liet ze de dames als cheerleaders aan de slag gaan.

In december vorig jaar trakteerde ze vrienden en kennissen met haar collectie kerstkaarten 'à la Eliza', een schitterend ensemble in haar typische tekenstijl en kleurengamma, overgoten met die milde-wilde humor van haar.

Voor het Zweedse Mr Wolfmagazine tekende ze een eigen verhaal rond het 'Dalarna Hest' (het houten Dalapaardje), symbool van de regio Dalarna en bij uitbreiding van geheel Zweden en tevens staand voor vreugde en geluk. 
Intussen gaat ze ook verder met allerlei opdrachten voor media en bedrijven. Wie in is voor een absoluut origineel webdesign kan ook bij haar terecht. Maar uiteraard ligt de kern van haar activiteiten bij het uitbeelden van de wereld zoals enkel zij dat kan...

'The world according to Eliza Pepermans'




Eliza Pepermans, uit de kerstkaarten 2014


Alles wat u verder wilde weten maar nooit hebt durven vragen...



 Art Spotter voor WATERSCHOENEN


vrijdag 15 mei 2015

5 X anders in Galerie EL (Welle)



Eén fotografe en vier schilders kleuren de lichtrijke benedenruimte en de zolder van galerie EL in een sobere, maar bijzonder efficiënte ophanging.


Bij het binnenkomen in de galerie wordt de aandacht allereerst naar de achterwand met foto's van Griet VAN DE VELDE gezogen. We konden haar in Waterschoenen voor het eerst voorstellen toen ze in juli 2014 op bescheiden wijze als fotografe voor het voetlicht trad in Estaminet In den Bouw.
Sinds die eerste presentatie met minuscule foto's, kreeg ze de smaak pas goed te pakken en werkte ze vol overtuiging aan haar kleurenfoto's als verstilde situatieschetsen. Haar 'stillevens' spelen zowel binnen als buiten met omgevingen en onverwachte elementen.


Griet Van de Velde & Shelley Meert @ Galerie EL


De vier schilders in het gezelschap hebben elk een geheel eigen benadering van het medium.

Ons oog valt hier allereerst op het werk van Shelley MEERT, die we ook al vorig jaar een eerste keer in beeld zagen verschijnen in de tentoonstelling 'La Vérité en Peinture' (curator Hans Martens) bij Galerie Kusseneers in Brussel.
Ze gaat duidelijk op de ingeslagen weg verder met een fundamentele schilderkunst waarvoor ze gebruik maakt van minimale middelen: inkt en ruw linnen. De intensiteit van het resultaat is echter verbluffend. Een fotografische afbeelding kan bezwaarlijk de werkelijkheid van deze doeken benaderen. Je moet ze gezien hebben.


Carlos Caballero @ Galerie EL


Carlos CABALLERO konden we u precies een jaar geleden in Waterschoenen voorstellen naar aanleiding van een atelierbezoek. Carlos, van oorsprong Cubaans, woonde toen nog afwisselend in Florida en Gent, maar heeft nu definitief voor zijn nieuwe thuisstad gekozen. In september 2014 vonden we hem ook terug in de stadstentoonstelling KRASJ Ninove.

Sindsdien mogen we een enorme evolutie in zijn werk vaststellen. Waar hij tot voor kort nog sterk onderhevig was aan de klassieke opleiding die hij in zijn thuisland Cuba genoten heeft,  is zijn opbouw en beeldvorming veel losser en abstracter geworden. Hij heeft zijn geest en schilderwijze vrijgemaakt van dogmatische verplichtingen om een nieuwe wereld te creëren.  Wat hij hier presenteert lost alvast de verwachtingen in en maakt me bijzonder nieuwsgierig naar de verdere evolutie. In deze werken overheerst een intieme duisternis die me laat veronderstellen dat de kunstenaar alsnog een nieuwe morgen tegemoet gaat.


Cathérine Claeyé @ Galerie EL


Aan de overkant is het licht in de landschappen van Cathérine CLAEYE overvloedig aanwezig. Zij laat het landschap boven zichzelf uitstijgen door het minimale gebruik van verf en de quasi abstracte invulling van het beeld. Ze creëert een soort kosmische wildheid, die bovendien schitterend contrasteert met de intense bedaardheid in de doeken van haar 'buurvrouw' Shelley Meert. Ook dat soort tegenstellingen zorgt voor een meerwaarde in deze tentoonstelling.
Cathérine Claeyé was laureate van het HISK in 2001.


Lola Lasurt @ Galerie EL


Op de zolderverdieping maken Carlos Cabellero en Cathérine Claeyé nog even hun opwachting, maar het is toch vooral Lola LASURT (ES) die de ruimte domineert. Dat heeft wellicht ook te maken met de aard van de presentatie. De geschilderde friezen die ze hier toont, lijken gebaseerd op foto- of filmrolletjes. De beelden geven je een suggestie van continuïteit, maar focussen tegelijk op stilstand. De tijd stilzetten om wat gebeurt beter te analyseren... een illusie?

Lola Lasurt, laureate van het HISK in 2014, was hier vorig jaar al eens te gast in de groepstentoonstelling 'A Whitsun Wedding, Episode 2'.

Lola Lasurt is genomineerd voor de Young Belgian Art Prize 2015 en zal in juni 2015 in BOZAR tentoonstellen.


Tentoonstelling tot 7 juni 2015

in
Galerie EL
Drieselken 40
9473 WELLE

vrijdag - zaterdag - zondag: 15 - 18 uur

www.galerie-el.be


Art Spotter voor WATERSCHOENEN

dinsdag 12 mei 2015

Johan De Wit tussen iconografie en nostalgie bij Kristof De Clercq Gallery (Gent) en te velde...



WATERSCHOENEN signaleerde in november 2013 de aanwezigheid van Johan DE WIT tijdens de groepstentoonstelling 'Objects of affection' in Villa De Olmen. Binnen het kader van een eclectisch decor en een al even eclectisch artistiek menu zorgde hij voor een opvallende bijdrage, die ondermeer uit vederlichte (polyurethaan) meubelsculpturen 'met een flinke hoek af' bestond.

Het zag er allemaal bedrieglijk echt en tegelijk onwaarschijnlijk fout uit, waardoor onze aandacht constant op scherp stond. Doorbuigende 'planken', would-be boomstammen, wankele rekken, 'houten' paletten en 'fading-schilderijen' hielden elkaar gezelschap.
Bovendien presenteerde hij in het zolderkamertje een video op minimale schaal, maar met maximaal effect. Het meisje met het vogeltje op haar hand zagen we later terug tijdens het kunstenfestival in Watou (juli 2014).


Schaduwen (AS & MDB) op atelierbezoek bij Johan De Wit


Inmiddels hadden we hem ook aan het werk gezien in Loods 12 (april 2014), waar hij naast de vertrouwd aandoende sculpturen (nu in xps - geëxtrudeerd polystyreen) ook zijn 'Tipp-Ex'-drieluik presenteerde: een exemplaar van de kunstkrant 'De Witte Raaf' waarvan alle teksten en afbeeldingen met Tipp-Ex overschilderd zijn.

In augustus 2014 dook hij nog eens in Waterschoenen op naar aanleiding van de tentoonstelling 'Hoge Horizon - Bruegelland 21ste eeuw' in het Museum van Lier. Daar legde hij op zijn manier een link met de kunstgeschiedenis in de grote sculpturale installatie 'Grote kuis na - De Triomf van de Dood - van Pieter Bruegel de Oude'.


Atelierzicht Johan De Wit


In de aanloop naar de huidige tentoonstelling bij Kristof De Clercq (hij was hier al eens in 2012, samen met zijn kompaan Honoré d'Ô), zochten we hem op in zijn Gentse atelier.

Johan DE WIT (°1960) houdt niet van veel uitleg bij (zijn) kunst en al helemaal niet van hoogdravende teksten. Dat verbergt echter geenszins een gebrek aan visie en verbondenheid met beeldende kunst uit heden en verleden. Zijn iconografische kennis ter zake is niet te onderschatten. Maar ook het gevoelsmatige aspect, inclusief nostalgie, speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van zijn oeuvre. Tel daarbij gerust zijn liefde voor een aantal klassieke muziekstukken.


Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery


In Loods 12 noemde ik hem reeds 'een volbloed romanticus die dat probeert te verbergen achter een stevige dosis vormelijkheid'. Dat laatste is zeker van tel voor zijn sculpturen. Maar neem nu dat minuscule filmpje in zijn huidige tentoonstelling. Twee jongetjes uit een lang vervlogen tijd (begin jaren '60 ?) spelen een schijnbaar geregisseerd tafereel binnen een kleine omheining.
Net als het meisje met het vogeltje is dit tafereel ontleend aan oude filmpjes uit het Huis van Alijn en door Johan De Wit bewerkt tot een korte 'loop', waardoor het tafereel eeuwigdurend herhaald wordt en de 'acteurs' zich bewegen binnen een eigen droomwereld.

Ik zie de beide filmpjes als symbool voor de kunstenaar als eeuwig spelend kind. Tegelijk bespeur ik heimwee naar zijn eigen jeugd.


Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery


Ook in de iconografie van zijn eigen sculpturen speelt het gevoelsmatige een rol. Voor sommige werken ligt een spontane tekening van zijn zoontje aan de basis. Maar ook de meest vormelijke objecten ontstaan vanuit de schemerzone tussen rede en gevoel. Eens 'geboren' uit de fantasie of de inspiratie van de kunstenaar zijn ze puur zichzelf, niettemin met talloze aanknopingspunten tot interpretatie voor wie dat nodig acht. 
Bepaalde sculpturen presenteren zich als situaties die vragen oproepen... (wat is er gebeurd bij dat krukje? wat produceert dat buisje net boven de vloer?).
Sommige wandsculpturen zijn beeldende boodschappen, onleesbare woorden, zinnen of tekens waaraan de toeschouwer eigen betekenissen kan ontlenen, al zijn ook deze net zo goed in hun zuivere vormelijkheid te genieten.


Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery


Johan DE WIT is, los van het gebruik van onconventionele middelen, een absolute vakman. Zijn ruime technische beslagenheid ontleent hij vooral aan zijn jarenlange ervaring die hij aanvankelijk in theatermiddens en later als decor- en tentoonstellingsbouwer voor musea opdeed. Bovendien stelt hij zijn vakmanschap regelmatig ten dienste van andere kunstenaars.
Sinds het midden van de jaren '80 dook hij op in het tentoonstellingscircuit. Door zijn variabele activiteiten was dat soms met tussenpozen. Maar de laatste jaren heeft hij de smaak van het eigen oeuvre duidelijk flink te pakken. Naast de huidige tentoonstelling in zijn huisgalerie en de aanwezigheid in de PASS-kunstroute mogen we hem dit jaar ook nog 'In den Bouw' (Kalken) verwachten.


Johan De Wit @ Kristof De Clercq Gallery

Wat denkt deze bezoeker... ?


Johan DE WIT 'schrijft' zijn wandsculpturen met het isolatiemateriaal XPS (of soms met MDF), nadien versterkt met hars en marmerpoeder.

Zijn werken hebben over het algemeen geen titel. Het staat de toeschouwer volkomen vrij een eigen interpretatie aan het werk te geven. Ik laat u de werken dan ook graag in de galerie ontdekken.

Voor u vertrekt, wil ik u toch nog op één (nogal afwijkend) werk in de kleine zaal wijzen. Een witte '(schoen)doos' (natuurlijk geen echte) staat in een doorschijnende plastic zak op de grond: eenvoud, soberheid en mysterie. Mij heeft dit werk bijzonder getroffen, mede omdat hier onlangs net boven op de muur een (enigszins vergelijkbaar) werk van zijn vriend Mario De Brabandere hing dat me net zo blij maakte.

GELUK kan toch verbazend EENVOUDIG zijn !


Johan De Wit, Untitled @ Kristof De Clercq Gallery


Johan De Wit

tot 14 juni 2015
bij
Kristof De Clercq Gallery
Tichelrei 82
9000 GENT

donderdag t.e.m. zondag: 14 - 18 uur



Johan De Wit, Kapel @ PASS Kunstroute (FOTO: Jozef De Coninck)


Het kapelletje van Johan De Wit langs de PASS Kunstroute (Mullem, Huise, Wannegem en Lede).

INFO:



Art Spotter voor WATERSCHOENEN

vrijdag 8 mei 2015

Gery De Smet in Villa De Olmen



De ene preview is de andere niet. Zo mochten we de dag voor de opening van de tentoonstelling ervaren in Villa De Olmen. De werken van Gery DE SMET (°1961) waren grotendeels aanwezig, maar stonden nog op de grond. De vlaggen voor de feestelijke optocht en de meiboomplanting lagen opgerold op de tafel of stonden in de hoek van een kamer. Hier en daar hing al een 'eenzaam' werkje aan de muur.


Op weg naar 'De stand der zonnen'


Toch was die confrontatie met het werk van Gery De Smet bijzonder indringend, vermits het zich leek op te houden op de grens tussen atelier en galerie. Zijn hele carrière, zijn totale oeuvre is een aaneenschakeling van werken in de lijn van zijn filosofie en zijn artistieke aanpak, een totaalproject. Een tentoonstelling van Gery De Smet is dan ook telkens weer een stand van zaken, in dit geval 'De stand der zonnen'.

Een basisdocument in dit werk is een simpele tekening van een boom die zijn hele 'woordenschat' als beeldend kunstenaar symboliseert en in alle geledingen omschrijft. Op de hoofdstam van de schilderkunst groeien talloze zijtakken en twijgjes die in de loop der jaren zijn wereld gekleurd en gekruid hebben. Heel wat van die takken en twijgen blijven steeds nieuwe vruchten voortbrengen.


Gery De Smet, De stamboom van zijn oeuvre


In zijn boek 'See something ? Say something !', in 2010 uitgegeven door zijn eigen 'Uitgeverij Schoonheid voor het Volk', naar aanleiding van tentoonstellingen in Washington (USA) en Vladivostok (RU) komt zijn hele iconografie aan bod. Het boek vormt als het ware een 'retrospectieve in progress'.

Op 1 mei werd voor de opening van de tentoonstelling een meiboom in processie (begeleid door vlaggen met boodschappen van Gery De Smet) van het Wiezeplein naar Villa De Olmen gedragen om daar pal voor de deur geplant te worden. 
De meiboomplanting als vruchtbaarheidsrite in de aanloop naar de zomer staat hier symbool voor de denkwereld en de werkmethode van Gery De Smet.


Gery De Smet, Uit de reeks 'Paardenkracht'


De kunstenaar onderzoekt met name betekenissen en symbolen uit heden en verleden, meer bepaald het spanningsveld tussen LEIDEN - MISLEIDEN - ZENDEN - REDDEN.
Daartoe verdiept hij zich in diverse, religieus of politiek getinte ideologieën. Hij ontleedt pre-christelijke en christelijke gebruiken, zoekt en definieert verbanden tussen woord en beeld in de onderzochte ideeën.

Voor de bezoeker levert dat soms meteen herkenbare, maar ook moeilijk te plaatsen beeldmateriaal op, dat bovendien een heterogeen karakter vertoont. Schoonheid voor het volk moet niet per definitie simpel zijn.

Zijn voornaamste uitdrukkingsmiddel is de schilderkunst, maar ook installaties, taal, film, sculptuur,... behoren tot zijn beeldend arsenaal. Eén van de twijgjes op zijn stamboom vermeldt 'confetti' (U moet maar eens naar de installatie in de garage links gaan kijken).



Gery De Smet, Uit de reeks 'Studie der ideologieën'


Vertrekkend in de grote hal krijgt elke kamer een onderdeel van de verschillende takken uit het oeuvre van de kunstenaar.
De eerste aandacht gaat naar de reeks 'Paardenkracht', zo te zien een serie die aansluit bij het onderzoek naar de landschappen met racecircuits in 'Heden alle circuits gesloten', die we later in de gang boven terugvinden. Die serie is gebaseerd op 'verdwijning', recuperatie door de natuur en geïnspireerd door de oorlog in Bosnië in de jaren '90.

Gery De Smet doorbreekt bewust het WYSIWYG-principe. 'What you see' is niet helemaal 'what you get'. Hij daagt zijn toeschouwers uit om zelf op zoek te gaan naar de achterkant van het verhaal, om zelf te beslissen. Hij onderzoekt werelden van believers en non-believers, van zij die zich laten manipuleren en/of zelf manipuleren. Een vriend van mij drukte het vroeger als volgt uit: "De mensen willen bedrogen worden". 

 De fascinatie voor geloof en ideologie (en de gevaren die erin schuilen) uit zich bij Gery De Smet in series als 'Bidden kan je leren', 'Een kwartiertje voor God' of zijn band met processies. Maar uiteraard is de reeds vermelde serie 'Studie der ideologieën' in deze een belangrijk element. Misschien is de reeks 'Zijn zij misleid die u misleiden?' wel het centrum van deze zoektocht naar volgzaamheid. (Herinner u het spanningsveld tussen leiden, misleiden, zenden en redden)


Gery De Smet, Uit de reeks 'Voorlopig zonder titel'


'Studie der ideologieën' is zijn langstlopende reeks, waarmee hij reeds in 1993 de Prijs Jonge Belgische Schilderkunst won (zie o.a. Che Guevara in de badkamer van Villa De Olmen).

Maar ook andere verwachte en onverwachte beelden passeren de revue. In de garage rechts geeft hij in een recente serie schilderijen 'Voorlopig zonder titel' een plaats aan een fenomeen dat hem fascineert: vuurwerk.

'Ons heem verzekerd', een combinatie van uitgesneden runentekens als passe-partout voor expliciete afbeeldingen (in de groene kamer) lijkt een buitenbeentje, maar past evenzeer in het onderzoek naar voorchristelijke vruchtbaarheidsriten. Runentekens zijn bovendien een onderdeel van de extreemrechtse woordenschat en passen dus zo weer in de 'Studie der ideologieën'.

Laat u door Gery De Smet verrassen en 'meeslepen'. Let natuurlijk wel op voor mogelijke 'misleiding' !


En toch blijft de tijd in Villa De Olmen niet stilstaan


Gery DE SMET

De Stand der zonnen

tot 14 juni 2015
in
Villa De Olmen
Nieuwstraat 83
WIEZE

zaterdag en zondag: 11 - 18 uur




*Gery De Smet studeerde schilderkunst in KASK Gent en het HISK in Antwerpen*


Art Spotter voor WATERSCHOENEN